FöstudagsÁrni: „það er kominn matur.“

Já það má með sanni segja að borgarstjórinn okkar, Dagur B. Eggertsson, stolt Samfylkingarinnar sé mannvinur mikill. Þessi ljúfa sál býður ekki bara starfsfólki mötuneyta grunnskólanna skoppandi mýslur yfir tærnar á þeim og nemendum upp á myglusvepp, heldur býður hann eldri borgurum upp á óæti í matinn Til að toppa góðmennskuna þá hækkar hann leigu á eldri borgara sem búsettir eru í Seljahlíð um allt að 125%. Já ég segi nú bara hvað hafa eldri borgarar að gera við alla þessa hækkun kjara sinna sem skall á þeim um áramótin. Auðvitað er best að þetta renni beint í borgarsjóð. Hvernig eigum við annars að fjármagna hjólastígana í borginni? Svo vill þessi elska líka stytta þessum elskum stundirnar og draga þau út á vinnumarkaðinn aftur, nýta þau á leikskólum. Það liggur fyrir að jafnaðarstefna Samfylkingarinnar blómstri í borginni, enda eru allir svo ánægðir með grunnþjónustuna, börn komast ekki að hjá dagmæðrum svo að foreldrar eyða meiri tíma með börnum sínum, eða hreinlega bara breyta til og flytja í annað bæjarfélag. Hver hefur ekki gott af smá breytingum í lífinu? Enda er það nú svo að borgin á bara að vera fyrir ferðamenn og hjólreiðafólk, falleg og ljúf stefnan hjá Samfylkingunni.

Enn og aftur hefur komið til handtöku flóttamanna við Sundahöfn. Þar reyna einstaklingar að smygla sér um borð í flutningaskip á leið úr landi. Ég hef áður tjáð mig um þessi málefni, sér í lagi vegna þess að ég hef ekki skilning eða þekkingu á þessu máli. Fyrir mér er staðan slík að við erum með flóttafólk og hælisleitendur. Þeir síðar nefndu vilja setjast hér að, í flestum tilfellum fjölskyldur, en svo sér maður fréttir að heilu fjölskyldurnar sem hafa komið sér fyrir hérna, komin í vinnu og börn í skóla er vikið úr landi. Á hinn bóginn erum við með flóttamenn sem brjóta lög við það að reyna að komast héðan, en við höldum fast í þá. Svo ég dreg þetta saman, þá erum við að vísa úr landi fólki sem hefur aðlagast en pinum þá sem hafa engan áhuga á að vera hérna með því að halda þeim föngum. Það var athyglisvert að heyra í öryggisstjóra Eimskipa í útvarpsviðtali í vikunni. Hann óttast um starfsfólk bæði sem starfar við gæslu á svæðinu og líka um borð í skipum þar sem ekki er vitað um bakgrunn slíkra manna. Við gætum því auðveldlega verið að hýsa glæpamenn en fleygja fjölskyldufólki úr landi. Þetta mál er öfugsnúið og engin þorir að segja neitt til að vera ekki sakað um fordóma og rasisma. Manngæskan gæti verið dýrkeypt í þessu máli.

Ora auglýsing rúllar í fjölmiðlum og vekur athygli okkar á því að eitt af því fallegasta í íslenskri tungu er setningin „það er kominn matur.“ Já svo sannarlega hugljúf auglýsing, alla vega fyrir þá sem eiga fyrir mat. En það er þunn lína á milli jákvæðni og neikvæðni í okkar blessaða ylhýra móðurmáli. Við verðum að gæta okkar, það er fallegt að kalla, það er kominn matur – en að góla borða, hefur allt aðra merkingu. Það getur kallað á úlfúð meðal þeirra hungruðu og þess vegna brotist út með fordómafullum hætti. Það vill engin láta segja sér að borða, en að það sé kominn matur er auðvitað bara allt annað. Gætum okkar á beitingu móðurmálsins.

Hver man ekki eftir því að hafa verið lítill og óþroskaður og ekki viljað sitja hjá hinum eða þessum í grunnskóla? Eða bara við matarborðið? Jú við höfum flest öll upplifað þetta tímabil þegar við vildum ekki sitja hjá hverjum sem er, vildum velja skemmtilegan sessunaut, eða sætu stelpuna eða sæta strákinn í bekknum. Slíkur sandkassaleikur vex sem betur fer af okkur með þroskanum sem færist yfir okkur með aldrinum. En þessi sandkassaleikur sem þetta svo sannarlega er blossaði upp á Alþingi í vikunni. Pawal þingmaður Viðreisnar finnst ómögulegt að sitja með fólki sem er ekki á sömu skoðun og hann. En eins og flestum er kunnugt er dregið um sætaskipan á Alþingi óháð flokkslínum. Pawel vill sitja með sínum flokksfélögum, en situr uppi með sjálstæðismann og VG þingmann. Þetta er auðvitað engum boðlegt að eiga samskipti og skiptast á skoðunum og eiga víðtæk samtöl um framtíð íslensku þjóðarinnar við fólk sem tilheyrir öðrum flokkum. Spurning að stúka niður þingsalinn eins og við sjáum í réttunum á haustin. Getum eyrnamerkt þingmenn og dregið þá í dilka, það skapar eðlilegt umhverfi meðal þeirra sem vinna að málefnum þjóðarinnar.

Útvarpsmaðurinn Frosti komst í hann krappann þessa vikuna eins og oft áður. Að þessu sinni er ég nú sammála honum. Hef lent í þrasi vegna skoðunnar minnar á þessu máli. Mál Frosta snéri að umfjöllun um fátækt á Íslandi. Það var viðtal við unga konu sem er einstæð móðir og á von á fjórða barninu. Hún nær ekki endum saman og þarf að selja gras til að lifa. Skelfilegt að heyra svona sögur, en Frosti benti réttilega á að við verðum í raun að reikna dæmið til enda hvað varðar barnseignir. Það er mjög dýrt að eiga börn og fólk getur ekki stólað á að barnabætur og bótakerfi hlaupi að fullu undir með þann kostnað. Aðstæður eru að sjálfsögðu mismunandi, makamissir, heilsubrestur og fleira getur kippt stoðunum undan fjölskyldu. En í mörgum tilfellum er það ekki svo. Einstæð móðir að eignast fjórða barnið, og er ég ekkert endilega að tala um þessa tilteknu stúlku sem á hug minn allann. En come on, hefur fólk ekki heyrt talað um getnaðarvarnir? Jú slys gerast, en þegar fólk þarf orðið strumpastrætó undir grislingana þá er orðið tímabært að kynna sér smokkinn eða pilluna eða hreinlega láta þetta gossa á magann. Það fara allir hvort eð er í sturtu eftir kynlíf, þetta skolast vel af og í þokkabót fer þetta einstaklega vel með húðina.

Það er ekki tekið út með sældinni að vera leikari. Mikið vorkenni ég Hannesi Óla að þurfa að stoppa leiksýningu vegna niðurgangs. Þetta hefur verið að ganga upp á síðkastið og ekki heppilegt að fá þetta á sviðinu. Hann reyndi að harka af sér en stóð svo frammi fyrir því að frussa á sig á sviðinu aumingja maðurinn eða hreinlega koma sér á salernið. Það sem versta við þetta er að alþjóð veit að Hannes fékk niðurgang. Ömurlegt að vera svona frægur að það er bara komið í fjölmiðla ef maður fær í magann og til að toppa ástandið vek ég enn frekar athygli á skitu vikunnar í þessum pistli. Fyrirgefðu Hannes, þú ert yndislegur leikari, en ég bara gat ekki sleppt þessu mómenti.